El Caserío (baserri) ha sido la construcción típica rural de la mayor parte de
Euskal Herria entre los siglos XVI y XX, erigiéndose en testigo de un largo siclo cultural y agrario que se extendió hasta el comienzo de la revolución industrial.
El surgimiento de los Caseríos data de finales de la edad media, cuando empiezan a
construirse edificios más grandes, con materiales de una mayor calidad y con una estética más o menos parecida, a lo largo de todo el territorio.
Las antiguas construcciones se derriban para dar pasos a miles Baserris. Son los artesanos, los verdaderos constructores de estas edificaciones; los arquitectos, quienes ponen en prácticas los diferentes y más novedosos conocimientos técnicos de la época en la transformación de la piedra y la madera. El Caserío con sus elementos centrales (madera y piedra), se convierte, por tanto en una construcción fruto de las más modernas aplicaciones técnicas.
En primer lugar, destaca el concepto de "autosuficiencia" aplicado a la arquitectura. Se trataba de lograr el objetivo de autoabastecimiento para el conjunto de la unidad familiar que incluía padres, abuelos e hijos. De ahí que de un principio sólo el 20% del Caserío se destinara a vivienda y el resto a fincas rusticas, [i]hórreos [/i](granero o lugar donde se recogen los granos). que servian de almacen, a lagares para la elaboración de sidra y a hornos para la fabricación de pan.
Hay diversos tipos de Caseríos: el Caserío Aldeano, centrado exclusivamente en la actividad ganadera, que dedica toda la planta baja a cuadras, reservando la estructura superior a vivienda, incluida la cocina; el Caserío Labriego, cuya actividad principal es la agricultura, donde la vivienda se concentra en la parte baja, en la que se ubican al menos la cocina y alguno que otro dormitorio.
Según la ubicación geográfica existen también ciertas diferencias, de esta manera, los Caseríos ubicados en la zona de Zuberoa son casas de gran austeridad, muy cerradas, sin apenas ornamentación y con canto rodado en la fachada; sin embargo, las de las Encartaciones (Bizkaia) son muy abiertas, con balcones en toda su longitud y con una estructura en silleria y madera en sus extremos muy elaborados.
En zonas de climatología más benigna, el Portalón es un espacio abierto, que invita al encuentro, mientras que en la zona Perinaica, este mismo espacio desaparece. Los tejados de los Caseríos generalmente a dos aguas, con la cumbrera perpendicular a la fachada y orientado al mediodía.
BASERRI (podrijetla)
The Farmhouse (Baserri) je tipičan za većinu građevina u ruralnim
Euskal Herria između XVI i XX, povišen svjedočiti duge kulturne i poljoprivrednih šekel je produžen do početka industrijske revolucije.
Pojavu u selu datiraju iz kasnog srednjeg vijeka, kada su započeli graditi zgrade s većim kvalitetniji materijali i estetika s više ili manje sličan cijeloj teritoriji.
Stare zgrade su demolirali dati tisuće Baserris korake. Oni su artisans, pravi graditelji ove građevine, arhitekte koji su stavili u praksi različite vještine i većina roman o vremenu u obradi kamena i drva. Selo sa svojom središnjom elemenata (drvo i kamen), stoga je rezultat izgradnju najsuvremenije tehničke primjene.
Prvo, on ističe pojam "self" kada je primijenjen na arhitekturu. To je bio cilj postizanje samodostatnosti za cijelu obitelj, uključujući roditelji, djedovi i djece. Dakle početku samo 20% od zaselka je posvećena stanovanju, a ostatak na farmu, žitnica (ili štali, gdje su
prikupljeni zrnaca). koji je služio kao skladište za preše za proizvodnju jabukovače i peći za izradu kruha.
Postoje razne vrste selu: Caserío Selo, usmjeren isključivo na stoci, koja izdvaja cijeli kat za blokiranje, ostavljajući struktura više od stambenih, uključujući i kuhinja; Caserío farma radnika, čija je osnovna djelatnost poljoprivreda, gdje stambeno koncentrirana je na dnu, koji se nalazi najmanje jedan kuhinja i još jedna spavaća soba.
Prema geografskom položaju, postoje neke razlike na taj način, sela smještena u području velike kuće Zuberoa asketizam, vrlo zatvorena, sa malim kićenje i kamen na pročelju, međutim, Encartaciones (Bizkaia ) su vrlo otvoreni, s balkonima preko njegova trajanja i sa strukturom i drveni stolci na svojim raskošnim ekstrema.
U područjima s više benigni vremena su Portalón je otvoreno, pozivajući na sastanku, dok se u području Perina, ovaj prostor nestaje. The krovovi od sela uglavnom dvije vode, s grebenom okomito na pročelje i uputilo u podne.
